Bapak lan welas ana
ing teras omah. Bapak maca koran lan welas nyapu teras
Bapak : yen nyapu
sing resik Las!
Welas : enggeh pak.
Pak, nyuwun persa, mbak Dewi kog dereng manthuk teng pundi ?
Bapak : Pamite neng sekolahan merga enek acara
Osis. Jere baline wengi. Ya dari pada anak ku bali wengi dewe mending tak
kongkon nginep mae kanca ne ae ta Las?
Welas : Pantes mawon ibu mboten wonten esemipun
ngawet enjing.
Bapak : we ki kaya ora eruh ibu ae Las Welas. Isuk
isuk nyruput kopi ya enak Las. saiki gawekna aku wedang kopi.
Welas : Enggeh. Rumiyen pak
Ibu : (teka saka jero omah) Ndang ta pak
pak. Ayo neng kantor polisi. Anak mu wedok sampek yaene urung bali sanu enek
apa-apa.
Bapak : sek ta bu sek. Iki perkara ya urung bisa
di laporne polisi amerga durung ana 2x24 jam. Sabar ae, Dewi bali kanthi awak
uthuh
Ibu : Bapak ki ngawet isuk mung muni sobar
sabar ae. Ibu sing gembol ngetan ngulon 9 sasi, ngeden pol polan wayah dewi
arep metu. Pokoke yen bapak emoh goleki dewi lan dewi tatu aku njaluk pegat
Bapak : Piye bu? Pegat?! Bu bu yen omong di saring
disek ta
Welas :
(gawa kopi saka jero omah ) nyuwun sewu pak buk. Niki pak unjukanipun
Ibu : pokoke kudu di goleki pak. Mboh piye
carane. Welas, ndang golek sayur kono. Bapak ibu arep kog suguhi rampanan gawe
sarapan po piye?
Welas : enggeh bu enggeh
Bapak : Wis ibu aja nangis wae. Ndang mlebu omah
kono
####Bapak
ngopi nyambi maca koran ing teras omah
Welas : (teka saka latar omah kanthi panik) Pak
bapak, mbak dewi pak mbak dewi
Bapak : Loh loh lagi bali wis bengokbengok. Endi
blanjanan mu?
Welas : Kesupen pak. Lha tukang sayuripun mboten
ganteng geh kula males badhe tumbas.
Bapak : Las welas. Saiki ana apa karo dewi:
Welas : niku pak, mbak dewi di gandeng om om teng
prapatan mriku.
Ibu : He? Apa Las? Dewi anak ku karo om om?
Pak, ayo ndang di jak muleh ae pak bocahe. Ibu samar ana apaapa
Bapak : ora bu. Dewi ora nyapo nyapo. Wis ayo
padha mlebu kabeh. Dewi di tunggu baline wae.
(ing jero
omah ibu lan bapak nunggu dewi. Ora suwi dewi teka)
Dewi : assalamu’alaikum. Dewi manthuk.
Ibu : Ya Allah dewi anak ku. Kowe ora
apaapa ndhuk?
Dewi : mboten bu. Ibu niki teng napa ta?
Bapak : kowe mau karo sapa ndhuk.
Dewi : kalih ommm….
Ibu : Om sapa?
Dewi : Niku tiyangipun teng jawi
Bapak : (ngongak neng jobo) lah dalah lha iki Om
Firman saka jakarta bu tibae. Mangga om pinarak mriki.
Pklik : Matur suwun. Sudah lama nggak ke jawa.
Sampek lupa aku jalan ke rumah abang ini
Bapak : Las welas. Om firman gawekna wedang! Iki
piye ceritane kog bisa Om mlaku karo Dewi?
Paklik : Ini tadi saya telepon dewi. Saya suruh dia
bilang ke abang supaya jemput saya. Tapi kata Dewi dia sedang di jadi panitia
di sekolahnya. Ya saya ke sana. Sekalian lihat sekolahnya Dewi
Ibu : Kog geh mboten sanjang rumiyen paklik
niki menawi badhe mriki
Paklik : sengaja aku nggak bilang. Biar jadi
kejutanlah
Welas : Niki wedangipun. Bu ibu , om firman
ganteng, kula geh purun bu hehehe
Ibu : apa ta las las. Wis ra sah
Bapak : terus kowe nyapo ndhuk kog ora ngabari
wong ngomah yen rodok nelat balimu?
Dewi : pulsa kula telas pak badhe telpon, terus
niku arta saking ibu mpun kula bayaraken iuran rutin anggota osis.
Paklik : ya lain kali gak usah di ulangi. Pinjamlah
hp temen mu sebentar buat telepon bapak kau dewi
Bapak : bener kui ndhuk. Di rungokne jerene paklik
mu
Dewi : Nggeh bapak, enggeh paklik
No comments:
Post a Comment